W dniu dzisiejszym w naszej parafii mogliśmy doświadczyć podwójnej radości, 15 sierpnia w kalendarzu liturgicznym obchodzimy Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, która jest dniem bardzo ważnym w naszej wierze i stanowi jej treść, uznanie prawdy o dostąpieniu przez Maryję tak wielkiej chwały wspominamy również w modlitwie różańcowej w części chwalebnej w czwartej tajemnicy. Papież Pius XII 1 listopada 1950 r. w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus ogłosił dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny:
„…powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, orzekamy i określamy jako dogmat objawiony przez Boga: że Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej” (Breviarium fidei VI, 105).
W tym dniu przeżywaliśmy również parafialne dożynki, które są przepiękną tradycją Kościoła Katolickiego, a wieńce dożynkowe podlaskich wsi nawiązują do elementów sakralnych.
Ksiądz Piotr w słowie skierowanym do parafian podczas Uroczystej Eucharystii ukazał Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela świata, jako jedyną drogę dla nas wierzących, jako prawdę i życie, ale też jako „łącznika” miedzy Ojcem, a nami Jego dziećmi, właśnie tego zjednoczenia dostąpiła Maryja, dostąpiła tej jakże nieprawdopodobnej chwały, bo jej serce było ciche i pokorne, słuchające, to Ona tak doskonale wypełniała Słowa Swojego Syna równocześnie nigdy nie przysłaniając Sobą, Jego Osoby. Mogliśmy usłyszeć o Maryi, która jest przykładem godnym naśladowania w naszej codzienności w naszym powołaniu „tu i teraz”, abyśmy tak jak Ona potrafili iść za głosem Boga, odpowiadać na Jego wezwania z wiarą i ufnością, aby cel do, którego dążymy – ZBAWIENIE – za wspomnianym przykładem i orędownictwem Maryi został osiągnięty. Ksiądz Proboszcz tak pięknie powiedział: ”Ziemia jest drogą do Nieba trzeba nam wpierw ja ukochać, aby później ukochać Niebo. Podążajmy więc z Maryją przez polską ziemię do Bożego Nieba”.
To właśnie tradycja, zachowana w sercach naszych ojców i matek staje się w dniu dzisiejszym żywa i jakże wymowna, u stóp Maryi kładziemy: snopy zbóż, kwiaty i owoce, bo tym zewnętrznym znakiem – wieńcem dożynkowym – chcemy czcić Maryję, bo tylko Ona jest godna otrzymać ofiarę z pracy naszych rąk i naszych kropli potu.
Także z całego serca, chodź słów czasem brakuje, serdeczne podziękowania niech płyną do mieszkańców wsi Trzcianki i Kładziewo za przygotowanie wieńca dożynkowego, za Wasze żywe uczestnictwo i zaangażowanie w życie Parafii, za przykład, który dajecie szczególnie młodemu pokoleniu oraz za to, że w życiu codziennym poprzez trwanie w jedności wspólnoty Kościoła wypełniacie jak Maryja Słowa Jezusa Chrystusa:
„Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić”. J 15, 5
